90-ka horraantiisii, xilligii jahawareerka iyo qasku jiray, ee aan dawladnimo iyo kala dambayn midnaba jirin ayaa nin wadaad ahaa oo la odhan jiray Sheekh Daahir uu dumar ku rajmiyey magaaladan Hargaysa.

Dumarkaasi waxa uu ku eedeeyey inay sinaysteen iyagoo guur hore oo xalaala soo maray, sidaa darteed ay waajib tahay in la mariyo shareecada islaamka.

Dad-weynihiina dhagaxay u qaadeen oo bugta kaga saareen ilaa intay naftu ka baxaysay!! Balse cidiba ismay weydiin “raggii falka kula jiray iyagii meeye” illayn sinadu waa fal laba qof dhex martee!! Diintu ma dumarka ayuun bay xukunkan gaar uga dhigtay?.

 Haddiise wadaadku garanayey raggaasi iyaga muxuu xukunku u qaban waayey? Wadaadku ma isagaa indhihiisa ku arkay iyagoo sinnaysanaya? Hadduu arkayse, xadka sinnadu hal markhaati warkiisa ma lagu fulin karaa mise afar markhaati buu u baahan yahay? Haddii afar markhaati jireen, maxay raggiina u sheegi waayeen?

Qof isagu isa soo sheega oo is keena mooyee, Sinadu waa fal ay adag tahayba in la arko, haddii si dhab ah loo dabbaqo diinta islaamka. Waayo islaamku waxa uu xarrimay oo madnuucay:

1:-In la is basaaso oo la soo dhego dhegeeyo waxa la samaynayo.

2:-In la iska galo guryaha dadka iyadoo aan laguu ogolaan, haddii laguu diidana aanad qasbi karin.

Bal haddaba sideed ku arki kartaa?

Diinta islaamku waa diin dhawrta sharafka qofka oo aan marnaba raadin ceebaalka iyo fadeexadaha insaanka, waayo ilaaha soo dejiyey baa SAATIR ah oo astura ceebaha addoomihiisa.

Arrinta berigaa dhacday ee sheekh Daahir, waxay ina tusaysaa:

1:-sida aynaan aqoon ugu lahayn diinteena ee cid waliba inoo kaxaysan karto, haddii ay shaadh sheekh inoo soo xidhato.

2:-In si qaldan oo diintaba ka soo hor jeeda loo adeegsan karo war-moogideena.

Kolkaa waxa innala gudboon in diinta la barto si looga badbaado aafooyinka diinta la innooga dhigayo.

By. Xasan daahir Ismaaciil